In het artikel “Schulden en scheiden, wat nu?” schreven wij al over de aansprakelijkheid, verhaal en draagplicht van schulden in een echtscheidingssituatie. In dit artikel werd o.a. stil gestaan bij het feit dat een echtgenoot (geen contractspartij) na ontbinding van de huwelijksgoederengemeenschap volledig aansprakelijk wordt voor schulden waarvoor deze tijdens het huwelijk niet aansprakelijk was en dat echtgenoten onderling gelijk (50/50) draagplichtig zijn voor gemeenschapsschulden.
Als voorbeeld werd een rode Ferrari gebruikt die tijdens het huwelijk door de man werd gekocht. Tijdens het huwelijk was enkel de man aansprakelijk voor betaling van de koopprijs. Na ontbinding van de gemeenschap werd de vrouw dat ook.
Hoe kun je deze aansprakelijkheid voorkomen?
Op grond van de wet wordt de vrouw na de ontbinding van de huwelijksgoederengemeenschap volledig – hoofdelijk – aansprakelijk voor schulden die zij niet zelf is aangegaan, zo ook voor de koopprijs van de auto. Echter, schuldeisers kunnen zich daarbij alleen op het vermogen verhalen dat de vrouw heeft verkregen uit de verdeling van de huwelijksgoederengemeenschap. Eventueel privé vermogen (bijvoorbeeld een onder uitsluitingsclausule verkregen erfenis of schenking) of het inkomen van de vrouw na de ontbinding van de huwelijksgoederengemeenschap blijft voor schulden die zij niet zelf is aangegaan buiten bereik van schuldeisers. Dat klinkt positief, maar wordt daarmee voorkomen dat de vrouw de koopprijs van de auto dient te betalen?
Het antwoord daarop luidt helaas negatief. In het geval schuldeisers zich niet op het vermogen van de vrouw kunnen verhalen, maar wel op dat van de man, verkrijgt de man een regresvordering op de vrouw voor het deel dat hij te veel betaald. Met andere woorden: indien de man meer dan 50% van de schuld betaalt, kan hij het teveel betaalde van de vrouw terugvorderen. Voor de man bestaat daarbij wél de mogelijkheid om zich te verhalen op het privévermogen en het inkomen van de vrouw.
Het hiervoor beschreven scenario kan worden voorkomen door afstand te doen van gemeenschap. Hiermee wordt bereikt dat de echtgenoot niet hoofdelijk aansprakelijk wordt voor schulden waarvoor ook tijdens het huwelijk geen aansprakelijkheid bestond. Nog belangrijker is echter dat ook de onderlinge draagplicht voor gemeenschapsschulden vervalt en dat de andere echtgenoot, die nog wel aansprakelijk is, geen regresvordering krijgt.
Wanneer afstand wordt gedaan van de huwelijksgemeenschap wordt afstand gedaan van alle bezittingen in de gemeenschap. De echtgenoot die afstand doet verliest zijn of haar aandeel in de gemeenschap en mag slechts zijn of haar bed met bijbehorend linnengoed en zijn of haar kleding meenemen.
Uw eigen spullen, zoals cd’s, boeken, sieraden, fiets etc. blijven allemaal bij de andere partner! Er vindt dan dus ook geen verdeling plaats. Alleen papieren en gedenkstukken van uw familie mag u tegen een geschatte prijs overnemen.
Wanneer er hoge schulden zijn en weinig of geen vermogen aanwezig is, kan het afstand doen van de gemeenschap worden overwogen. Het is daarbij wel van belang om te beoordelen of schulden niet zijn aangegaan voor de kosten van de huishouding. Voor deze schulden blijven beide echtgenoten namelijk aansprakelijk. Hetzelfde geldt ook voor schulden waarvoor u tijdens het huwelijk heeft mee getekend. Voor die schulden blijft u ook na afstand jegens de schuldeisers aansprakelijk.
Afstand moet worden gedaan binnen drie maanden na het indienen van het verzoekschrift tot echtscheiding.
Gelet op het feit dat het doen van afstand zeer verstrekkende gevolgen kan hebben, is het van belang dat u vooraf wordt geadviseerd en dat de gevolgen die het doen van afstand van de gemeenschap voor u zullen hebben in kaart worden gebracht.
Heeft u behoefte aan advies of vragen over dit onderwerp? Neem dan gerust contact met ons op. Wij helpen u graag verder.