Hoewel men geacht wordt om de waarheid te spreken, wordt er af en toe toch gelogen tegen de rechter. Dat het met de waarheid niet zo nauw wordt genomen en dat dit – als van leugens blijkt – niet onbestraft blijft, blijkt weer eens te meer uit een recente uitspraak van de rechtbank Zeeland West Brabant.

Wat was het geval?

De procedure bij de rechtbank Zeeland West Brabant

In deze procedure had een vrouw gelogen over wie de vader van haar kind was. De vrouw had – nadat zij in 2020 in verwachting was geraakt – tegen haar partner gezegd dat hij de vader was van het kind, omdat zij alleen seks met hem zou hebben gehad. De man had daarop als verwekker het kind erkend. Hij was daarmee als biologisch vader ook juridisch de vader van het kind geworden. Nadien bleek echter uit DNA-onderzoek dat de man helemaal niet de biologische vader van het kind was.

De man maakt daarop een procedure bij de rechtbank aanhangig waarin hij o.a. om vernietiging van de erkenning, en terugbetaling van de door hem betaalde kinderalimentatie plus veroordeling van de vrouw in de kosten van het DNA-onderzoek en de eerder plaatsgevonden ouderschapsbemiddeling vroeg.

De vrouw bleek halsstarrig in haar overtuiging dat de man de verwekker was van het kind.

Zelfs nadat twee DNA-onderzoeken (na afname van wangslijm) hadden uitgewezen dat de man onmogelijk de verwekker van het kind kon zijn, gaf de vrouw nog niet op. Zij gaf aan dat zij vermoedde dat er sprake was van manipulatie van het DNA-onderzoek en verzocht opnieuw DNA-onderzoek, dit maal  op basis van bloedafname. Maar ook uit dit derde DNA-onderzoek bleek zonneklaar dat de man echt niet de verwekker van de minderjarige kon zijn.

Mede op basis van het resultaat van laatstgenoemd onderzoek was het de rechtbank overduidelijk dat de man niet de verwekker was van de minderjarige en wees de verzoeken van de man toe. De erkenning werd vernietigd en de vrouw werd veroordeeld tot de (terug)betaling aan de man van een bedrag van bijna € 7.000,00. De motieven van de vrouw om geen openheid van zaken te geven, bleven overigens onbekend.

Erkenning ongedaan maken

De erkenning van een kind kan in Nederland ongedaan gemaakt worden als een man niet de biologische vader blijkt te zijn. Dat kan als de erkenning tot stand is gekomen onder één van de volgende omstandigheden:

• In geval van bedreiging;
• in geval van dwaling;
• In geval van bedrog;
• In geval van misbruik van omstandigheden als de erkenner nog minderjarig was ten tijde van de erkenning.

Aan de vernietiging van een erkenning zijn overigens wel termijnen verbonden. Voor een erkenner geldt dat een verzoek tot vernietiging van een erkenning dient te worden gedaan binnen één jaar nadat de erkenner het bedrog of de dwaling heeft ontdekt, of in geval van bedreiging of misbruik van omstandigheden, binnen één jaar nadat deze invloed heeft opgehouden te werken.

Ook een kind of een moeder kunnen een verzoek tot vernietiging doen of – in uitzonderingsgevallen – het Openbaar Ministerie. Ook dan gelden termijnen.

Het is aldus van belang om uw advocaat tijdig een verzoek bij de rechtbank in te laten dienen.

Als u na het lezen van dit artikel nog vragen heeft over vernietiging van een erkenning of de gevolgen van de vernietiging van een erkenning, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen. Wij helpen u graag verder.

Benieuwd naar de volledige uitspraak van de rechtbank Zeeland West Brabant. Klik hier