Tijdens een relatie spreken partijen met enige regelmaat hun vermogen aan ten gunste van de andere partner. Denk aan het geven van cadeautjes, het bijspringen in de vaste lasten als de ander krap zit of het voorschieten/lenen van een geldbedrag om schulden af te betalen of een goed aan te schaffen dat de ander heel graag zou willen hebben.
Voor de meeste mensen geldt dat dit gaandeweg gebeurt; er wordt niet uitgebreid bij stilgestaan. De geldbedragen worden gewoonweg overgemaakt en er worden geen (duidelijke/schriftelijke) afspraken gemaakt.
Dat je soms maar beter wel goed stil kan staan bij situaties als hierboven omschreven blijkt maar weer uit een uitspraak van het Gerechtshof Den Haag van 3 juli 2019.
Deze zaak betrof ex-partners die op huwelijkse voorwaarden gehuwd waren. Die huwelijkse voorwaarden hielden een totale vermogensscheiding in en partijen waren verder expliciet een vergoedingsrecht met elkaar overeengekomen. Dit vergoedingsrecht kwam er kort gezegd op neer dat in alle gevallen waarin tussen de echtgenoten een vermogensverschuiving zou plaatsvinden die zou leiden tot vermogensachteruitgang van een van beiden, een recht zou ontstaan op een nominale renteloze vergoeding ten bedrage van de verrijking van de ander.
Tijdens de relatie was uit het privévermogen van de vrouw een Range Rover aangeschaft ter waarde van € 130.000,00. Bij het uiteengaan ontstond de discussie of de man op grond van de huwelijkse voorwaarden gehouden was om de vrouw het door haar ter beschikking gestelde bedrag ter hoogte van € 130.000,00 te vergoeden. De man meende dat dat niet zo was. Hij betwiste niet dat de vrouw de auto uit haar privévermogen had betaald, maar meende dat sprake was van een onvoorwaardelijke schenking. De vrouw betwistte op haar beurt dat zij de Range Rover zou hebben geschonken. De vrouw stelde dat sprake was van een vermogensverschuiving en dat een verplichting was ontstaan tot vergoeding van het nominale bedrag, aangezien de vrouw de schuld aan de verkoper had voldaan.
Hoe het Gerechtshof oordeelde?
Het Gerechtshof maakte korte metten met het standpunt van de man. Zij oordeelde dat het op de weg van de man lag om aan te tonen dat sprake was van een schenking en dat de man dat niet voldoende had aangetoond. Zo konden geen van de door de man aangedragen getuigen iets verklaren met betrekking tot het tot stand komen van de gestelde schenking en kon de man geen aangifte- en aanslag schenkbelasting overleggen, omdat de man geen aangifte schenkbelasting had gedaan. Het Gerechtshof oordeelde dat de man een bedrag van € 130.000,00 aan de vrouw diende te vergoeden.
Uit het bovenstaande uitspraak blijkt wel van het belang van het maken van goede afspraken of het bijhouden van een administratie. Het lijkt misschien raar om je tijdens een relatie zo formeel op te stellen, maar het kan later grote discussies voorkomen. Zeker als het over aanzienlijk bedragen gaat zoals in deze zaak het geval was. De man ziet zich nu geconfronteerd met een situatie waarin hij de vrouw een bedrag van € 130.000,00 dient te vergoeden voor een auto die dat bedrag mogelijk bij lange na niet meer waard is. Uit de uitspraak blijkt immers niet wanneer de Range Rover is aangeschaft en wat de huidige waarde daarvan is.
Of de uitkomst van de uitspraak van het Gerechtshof ook dat de bedoeling was van partijen destijds blijft gissen. Als de man daadwerkelijk meende dat de auto hem werd geschonken, dient hij nu achteraf te constateren dat dit een sigaar uit eigen doos betrof! Alle reden derhalve om ook tijdens een relatie duidelijke afspraken met elkaar te maken.
Benieuwd naar de volledige uitspraak? Klik hier
Wilt u meer weten over huwelijkse voorwaarden en vergoedingsrechten. Of heeft u een vraag over uw eigen huwelijkse voorwaarden? Neem dan gerust contact met ons op.