Ouders hebben de verplichting om bij te dragen in de kosten van verzorging en opvoeding van hun kinderen.

Een echtscheiding of het verbreken van een relatie brengt geen verandering in deze wettelijke plicht. Omdat ouders na een echtscheiding of relatiebreuk de zorg niet meer samen – vanuit een gezamenlijke huishouding – aan hun kinderen verlenen dient een regeling te worden getroffen voor de nieuwe situatie.

De ouder bij wie de kinderen wonen (in de basisregistratie van de gemeente staan ingeschreven), is vaak de ouder die de meeste kosten draagt voor de kinderen. Dit is dan ook de reden dat de ouder bij wie de kinderen niet wonen, normaal gesproken de ouder is die kinderalimentatie aan de andere ouder dient te betalen.

Op 17 december 2015 deed de rechtbank Rotterdam echter een opmerkelijke uitspraak.

De rechtbank besliste daarin dat de moeder, waar de kinderen wonen, een bijdrage diende te betalen aan de vader die een zorgregeling met de kinderen heeft.

In deze zaak was sprake van een ruime zorgregeling, waarbij de drie kinderen van partijen ook een groot gedeelte van de tijd (circa 2 dagen per week, en een weekend per 14 dagen, alsmede de helft van de vakanties) bij de vader verbleven. De vader droeg daardoor ook een groot deel van de kosten van de kinderen, zoals bijvoorbeeld de kosten voor huisvesting en dagelijkse zorg voor de minderjarigen al in zijn eigen huishouding. Daarnaast bestond ook een groot verschil in de zogenaamde netto besteedbare inkomens van partijen. De moeder beschikte over een inkomen van € 6.199,00 en de vader over een inkomen van € 950,00 per maand. Omdat de vader door de zorg die hij de kinderen verleende in zijn eigen huishouding eigenlijk meer kosten maakt dan hij op basis van zijn inkomen – en in verhouding tot de draagkracht van de moeder – zou kunnen dragen, heeft de rechtbank bepaald dat de moeder een kinderalimentatie aan vader dient te voldoen.

Deze uitspraak is bijzonder, omdat hierin wordt afgeweken van de hoofdregel dat de ouder waar de kinderen wonen de ouder is die kinderalimentatie ontvangt.

Kinderen kunnen maar op één adres in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staan. Die inschrijving brengt – zo leert deze uitspraak – dus niet direct met zich mee dat de ouder waar de kinderen ingeschreven zijn, een groter deel van de opvoeding en verzorging op zich neemt en dus meer kosten maakt voor de kinderen

Of andere rechters mee zullen gaan in deze uitspraak van de rechtbank Rotterdam dient nog te worden bezien. Maar de uitspraak biedt uitgangs- en aanknopingspunten voor de ouder waar de kinderen niet wonen, maar wel regelmatig zijn en de ouder die in een veel minder gunstige financiële positie verkeert dan de ouder op wiens adres de kinderen ingeschreven staan.

Benieuwd naar de volledige uitspraak? Klik hier.

Wilt u meer weten over kinder- en/of partneralimentatie? Neemt u gerust contact met ons op. Wij voorzien u graag van advies.